Ένας δύσπιστος μαθητής μελετά το φαινόμενο ανακύκλωσης σημειακού σώματος στο εσωτερικού λείου κατακόρυφου οδηγού. Στις σημειώσεις του, καθώς και σε μερικά βιβλία που διαθέτει διαβάζει ότι θέτοντας Ν=0 στο ανώτατο σημείο της τροχιάς βρίσκει την ελάχιστη δυνατή ταχύτητα, στο σημείο αυτό, που θα του εξασφαλίσει σίγουρα την ανακύκλωση.
Διερωτάται λοιπόν: « Γιατί είναι τόσο αυτονόητο, ότι η επαφή δε θα χαθεί στο τρίτο τεταρτοκύκλιο της τροχιάς ». Σχεδιάζει λοιπόν μια πιθανή τροχιά που του φαίνεται λογική και τη φέρνει για εξηγήσεις. Διερωτόμαστε κι εμείς στη συνέχεια , είναι πράγματι τόσο αυτονόητο και προφανές, ή μήπως εμείς το τεκμηριώσαμε κάπως επιπόλαια ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου